De natuurlijke wisselwerking tussen Dom en sub
Dit artikel heb ik geschreven ter gelegenheid van de vijftigste editie van het verenigingsblad van de Belgische VVSM, uitgangspunt voor dit artikel is ‘De natuurlijke wisselwerking tussen Dom en sub
De beleving van sub zijn gaat verder dan het zich uiten in aangeleerd gedrag. Aangeleerd gedrag is de vertaalslag van de Dom, uitgaande van het beeld dat een Dom voor ogen heeft van de ideale sub, legt deze zijn sub gedragingen op die aansluiten op dat beeld.
Wanneer je een sub volledig tot bloei wil laten komen dan kom je niet ver met regels en aansturen van gedrag. Bloei is het resultaat van goede voeding, van de vrijheid en ruimte om te groeien, van liefde en warmte. Aansturen van gedrag, onderwerpen aan regels werken daarin eerder beperkend dan aanvullend. Ongetwijfeld zal deze visie niet aanslaan bij iedereen, toch wil ik graag een persoonlijke visie delen met de lezers hier.
Stel je deze situatie voor:
Een sub plaatst zich zomaar zonder aanleiding, en geheel uit zichzelf, zich aan de voeten van zijn of haar Dom. Dit laat een stuk natuurlijke overgave zien die leeft in de sub en waar deze gehoor aan geeft om zonder twijfels en aarzelingen dit gevoel te uiten.
Dit natuurlijk gedrag is wat veel Dominanten als doel voor ogen hebben.
Zij willen hun sub begeleiden om bij die diepere kern in zichzelf te komen, om op een natuurlijke manier hun sub-zijn te beleven en uiten. Een ontzettend mooi streven met erg veel valkuilen. Want wat is de uitkomst en het effect van aansturen en aangeleerd gedrag? Dan lijkt uiterlijk een situatie op wat ik heb geschetst met dit verschil:
De sub gaat aan de voeten van zijn of haar Dom zitten omdat dit is aangeleerd en voldoet aan het verwachtingspatroon van de Dom.
Wanneer dat is wat je als Dom voor ogen had prima. Wanneer je echter als doel voor ogen had dat je jouw sub wilt begeleiden tot het komen bij die diepere kern in zichzelf dan zou je jezelf eens moeten afvragen of de manier waarop je dit doet wel de goede is. Het aanleren van gedrag kan binnen bdsm enorm wenselijk lijken, je kunt er de ideale sub mee creëren. Een ideale sub die zich heeft losgemaakt van zijn of haar innerlijke beleving, die zich richt op uiterlijk vertoon dat aansluit op de wensen van de Dom.
Het beleven van de diepere kern van sub-zijn wordt niet bereikt met loskoppelen van de innerlijke beleving. Als Dom dien je je daar bewust van te zijn en ten alle tijden jezelf af te vragen of wat je doet remmend, belemmerend of beperkend werkt op de koppeling met het innerlijk beleven.
Als sub dien je je eveneens bewust te zijn van het effect van wat je Dom van je vraagt. De mooiste bloei komt tot stand op een bodem van zelfbewustzijn, loslaten van je zelfbewust zijn staat gelijk aan het loslaten van je persoonlijke identiteit. Zodra je dit loslaat wordt je het ideaalbeeld dat een ander voor ogen heeft. Natuurlijk wanneer je je daar prettig bij voelt is dit prima. Het is echter een valkuil waar menig beginnende sub een keer in valt:
Loslaten van de eigen identiteit en gedragen conform de wensen van de Dom.
Een veel gehoorde uitspraak is dat een sub gevormd dient te worden. Ik heb me daarbij altijd afgevraagd door wie de Dom dan wordt gevormd. Dat er een wisselwerking tussen twee mensen in een relatie ontstaat en deze leidt tot groei en verandering is logisch, maar vormen is geen groei. Vormen is kneden, kneden is de oorspronkelijke vorm vernietigen en herbouwen naar een nieuwe vorm. Even heel letterlijk:
Bij kleien begin je te kneden met een ongevormde massa klei. Een sub is geen ongevormde massa, een sub is een persoon met een eigen identiteit en een behoefte om diens onderdanigheid te kunnen uiten.
Het uiten van onderdanigheid wordt zelfs voor iemand zich bewust wordt van diens onderdanige gevoelens al geuit. Dit is een natuurlijke manier van gedragen die gekoppeld is aan de onderdanigheid. Er zijn vele gedragingen die daaronder vallen, bijvoorbeeld het aan de ander over laten van het nemen van beslissingen, de ander willen dienen en verzorgen, dit zijn allemaal tamelijk bekende gedragingen.
Onderdanigheid is gekoppeld aan natuurlijke gedragingen. Deze gedragingen zijn niet de uitkomst van aangestuurd en aangeleerd gedrag.
In de wisselwerking tussen Dom en sub kunnen deze gedragingen sterker naar buiten komen wanneer het voor de sub veilig voelt. Menig Dom neigt ernaar deze gedragingen via aangestuurd en aangeleerd gedrag naar buiten te laten komen. Maar wat is daar de waarde van? Feitelijk is het een illusie, de illusie dat de sub in contact staat met zijn of haar subgevoelens omdat het gedrag dit toont. De enige reden dat een sub in deze situatie dit gedrag vertoont is omdat het aangeleerd is, het kan lijken alsof de connectie met de diepere sub beleving er is. De enige manier om daarachter te komen is door ruimte te geven aan de natuurlijke gedragingen.
Dit kun je bewerkstelligen door niet af te dwingen maar uit te nodigen, door te prikkelen en te stimuleren. Het geven van straf is geen stimulatie, het geven van een beloning wel. Belonen en straf hoeven niet hand in hand te gaan, de uitkomst van alleen belonen kan enorm verrassend zijn.
Laat alle regels los, leg je sub niet aan banden door hem of haar te overladen met gedragsprotocollen en regels maar laat los. Zorg dat je er bent voor je sub, bouw voldoende momenten in jullie samenzijn in waarin de sub uiting kan geven aan natuurlijke gedragingen. Wil je dat je sub aan jouw voeten komt zitten omdat je daarvan geniet? Leg een kussen neer, dit is een heel duidelijk non verbale suggestie die ongetwijfeld door de sub wordt opgepikt. Denk als Dom eens na over alle dingen waarvan je graag wilt dat je sub ze doet, en zet eens op een rij op welke andere manieren dan via regels en afdwingen je dit duidelijk kunt maken aan je sub.
Er zijn diverse non verbale signalen waarmee je dingen aan elkaar kunt duidelijk maken. Echter in de focus op regels en procedures vervagen deze signalen, ze worden niet meer herkend of volledig verkeerd geïnterpreteerd. Eén van de grootste voorbeelden daarin is het rel gedrag bij een sub. Dit is een compleet natuurlijke uiting van ongenoegen of onvrede, er wordt feitelijk tegen de Dom gezegd: ‘Ik zit ergens mee’ of ‘Ik heb je nodig’.
Rel gedrag is een non verbale manier van communiceren van de sub.
Door deze te zien als onacceptabel of ongewenst gedrag verlies je als Dom het vertrouwen van de sub in jou. Door het gedrag als ongewenst af te doen, en zelfs af te straffen, kijk je niet naar de onderliggende emoties. Rel gedrag is bijna altijd gekoppeld aan gevoelens, emoties of behoeftes. In een enkel geval zet een sub bewust rel gedrag in om de Dom wakker te schudden, zelfs dan is het nog een vorm van non verbale communicatie. Rellen om het rellen komt ook voor maar zelfs dan hoeft rellen niet negatief te zijn, voor sommige subs is rellen alleen maar een extremere uiting van uitdagen. Wanneer uitdagen binnen hun relatie niet wordt getolereerd komt dit tot uiting in rel gedrag. Door de sub de ruimte te geven om te mogen uit dagen zal het rel gedrag in deze extreme vorm afnemen.
Uitdagen is een andere vorm van niet verbale communicatie die bij de sub hoort. Het is het prikkelen van de Dom, op een onschuldige manier laten zien ‘Ik wil graag jouw aandacht’. Wanneer uitdagen niet wordt getolereerd wordt feitelijk tegen de sub gezegd dat deze zichzelf niet mag zijn. Een sub die het uitdagen niet meer toont zal van tijd tot tijd rel gedrag vertonen, een sub die de ruimte krijgt om te mogen uitdagen en prikkelen zal alleen nog maar rel gedrag vertonen bij gevoelens van onvrede, onmacht, frustratie of onvermogen.
Het mogen en kunnen uiten van deze natuurlijke gedragingen zijn essentieel voor het in balans zijn van een sub. Overigens maak ik hierin geen onderscheid tussen sub en slaaf of slavin, sub is afgeleid van submissive, submissive kun je herleiden naar het Nederlandse woord Onderdanig. Mijn artikel is geschreven met de beleving van onderdanigheid als uitgangspunt. Het verschil tussen een sub of slaaf ligt niet in de beleving van onderdanigheid. Deze ligt uitsluitend in de wijze van uiting geven waarbij de focus bij een slaaf meer ligt op aangestuurd en aangeleerd gedrag en bij een sub de focus ligt op de vrijheid om uiting te geven aan natuurlijke gedragingen.
Een vraag die je jezelf zou kunnen stellen, los van waar jouw persoonlijke belevingen liggen, is:
Is er binnen mijn persoonlijke bdsm beleving, en in mijn bdsm relatie, voldoende ruimte en vrijheid om mijn natuurlijke gedragingen te uiten?
Met dit artikel hoop ik de lezers een stuk inzicht te hebben kunnen geven in een manier van beleven van bdsm die minder vaak wordt toegelicht:
Een natuurlijke wisselwerking tussen Dom en sub waarbij actie en reactie gekoppeld zijn aan de natuurlijke gedragingen van de Dominant en de submissive.
BdsmMinnend 