Soms heb ik van die one liners die opduiken, of titels waar ik nog niet iets mee ben gaan doen 😉
Vanavond dook deze zin op:
‘In een langdurige D’s maak je de seizoenen van het gras mee, beweeg je erin mee.’
Vergelijkbaar met een langdurige relatie met levenspartner. Ik heb een paar jaar bij mogen springen in de huishouding bij een ouder echtpaar, beiden al 90 jaar oud en zestig jaar getrouwd. Een vast en zeer gewaardeerd moment van zowel dit echtpaar als mijzelf was het thee momentje. Bij elk thee momentje leerde ik hen een beetje beter kennen, want laten we eerlijk wezen, als iemand 90 jaar is dan heeft deze persoon geen rugzak om mee te slepen aan herinneringen maar een huis vol. Wat ik overigens telkens weer bijzonder vond wanneer ik deze terug zag in de vorm van foto’s en kunst waarmee het huis vol stond.
Tijdens de thee momentjes werd gaandeweg de dynamiek tussen hen als koppel zichtbaar, als de situatie het toe liet en ik was met één van hen alleen thee aan het drinken dan werd hun ndividuele karakter meer zichtbaar. Ik heb dat zo mooi en bijzonder gevonden om mee te mogen maken.
Uit zichzelf deelden ze hun visie en wijsheden omtrent een levenlang samen zijn. Het ging om elkaar telkens weer weten te inspireren en motiveren, de ander zichzelf laten zijn. Niet alleen accepteren wat je niet kunt veranderen in de ander maar het omarmen.
De ander laten voelen dat deze mag zijn wie hij/zij is, en je van hem/haar houdt juist daarom.
Het zijn simpele waarheden, waarheden die naar mijn mening soms makkelijk en achteloos verloochend worden. Zeker hier op FetLife zie ik dat gebeuren, nee dat is geen oordeel dat is een simpele constatering.
Er is een fascinatie voor het gras aan de andere kant, aan de andere kant van de kaders die de relatie omheinen. Ik heb zelf een andere fascinatie ontwikkeld, ik vind het boeiend om te zien hoe het gras in onze relatie seizoen na seizoen terugkeert en verandert. Het lijkt wel of ik elk voorjaar iets nieuws ontdek, iets dat ik in de jaren ervoor niet zag. Ik ben gaan houden van de ongeregeldheden in het grasveld die altijd zichtbaar zijn, of die per seizoen op kunnen duiken.
Het mee bewegen met de seizoenen van het gras heeft iets magisch, ik heb heus in mijn leven periodes gekend waarin ik meende dat het gras ergens anders beter was om te betreden. Het gras in mijn eigen relatie was vertrapt, had te weinig water of voeding gekregen, was verdord of ik was er simpelweg op uitgekeken.
Ik schrijf dit dus niet moraliserend (mocht je je aangevallen voelen realiseer je dan dat dit jóuw gevoel is en ergens vandaan komt), ik schrijf het als overpeinzing, een reflectie op mijn eigen leven.
Oh én ik schrijf het omdat ik de zin erg mooi vond en die een podium wilde geven 🙂
Meer teksten met een knipoog en humor vind je hier.
BdsmMinnend 