Tussen 1500 en 1600 verscheen een boek waarin Cornelius Adriaensen (1521 – 1581) , ook wel Broeder Cornelis Brouwer genoemd, verweten wordt jonge vrouwen te hebben gegeseld.
Onderdeel van het boek is het hoofdstuk Discipline der devotarigen.
Hierin wordt beschreven hoe Broer Cornelis een geheime kring van aantrekkelijke vrouwen en jonge meisjes om zich heen verzamelde. Vanaf het begin van zijn predicaties in Brugge zou Brouwer de (geestelijke) voordelen van een maagdelijk leven steeds sterk benadrukt hebben: jonge meisjes moesten vooral maagd blijven; getrouwde vrouwen hoefden zich niet van seks te onthouden, maar moesten ernaar streven er geen plezier aan te beleven. Dit bracht veel vrouwen in gewetensnood, waarover ze zich bij Broer Cornelis beklaagden.
Hij wist daar wel raad mee: de aantrekkelijkste onder de klaagsters nodigde hij uit voor zijn geheime genootschap, de andere verwees hij naar hun parochiepriester.
Zijn uitverkorenen zouden bij hem (en alleen bij hem!) hun biecht hebben moeten spreken, waarbij hij vooral geïnteresseerd was in hun seksuele fantasieën. Daarna zou hij de vrouwen zich soms hebben laten ontkleden, waarna ze hem nederig moesten vragen om getuchtigd te worden met een roe, die ze zelf moesten meebrengen. Brouwer zou ze dan op sensuele manier lichtjes geslagen hebben, wat hij dan lancsamich dede met een seker getal cleyner slaechskens, die niet seer seere en deden: de secrete penitentie, zoals die hier werd genoemd. Uiteraard was het de vrouwen ten strengste verboden om hierover ook maar iets tegen buitenstaanders te zeggen, zogenaamd omdat die er toch niets van zouden begrijpen. Natuurlijk lekte het geheim uit, wat volgens het boek veel opschudding in de stad teweegbracht, waarna Brouwer naar het minderbroedersklooster te Ieper gestuurd zou zijn.
Bron Wikipedia
Uiteraard zijn er ook kunstwerken die dit verhaal kleurig verbeelden, ik heb er een paar uitgelicht, meer is te vinden op het blog Spanking Art.
BdsmMinnend 